Opis

TestyPodczas pobytu w szpitalu prawdopodobnie zostaną wykonane pewne badania – nie takie, jakie robi się w szkole! Lekarz może zlecić badanie krwi, które polega na pobraniu krwi z żyły na ramieniu. Może to trochę szczypać, ale nie będzie zbytnio boleć. W przypadku innych rodzajów badań może być konieczne oddanie moczu (siusiu) lub kupy.

Czasami konieczne będzie wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego.

Badania te wykorzystują specjalną maszynę do robienia zdjęć części ciała. Dzięki temu lekarze mogą zobaczyć kości i tkanki wewnątrz Twojego ciała i przekonać się, czy coś jest nie tak lub czy powoduje chorobę. Jeśli jakieś badanie jest dla Ciebie niezrozumiałe, możesz obejrzeć film, który o nim opowiada, lub zapytać o nie lekarza lub pielęgniarkę, a oni Ci je wyjaśnią.

Jeśli pacjent ma być poddany operacji (to inna nazwa operacji), przed operacją spotka się z anestezjologiem. Zadaniem anestezjologa jest uśpienie pacjenta podczas operacji za pomocą specjalnych leków. W ten sposób pacjent nie będzie nic czuł podczas operacji przeprowadzanej przez lekarza. czytaj o tym na stronie

W dniu operacji nie będziesz mógł zjeść śniadania, ponieważ nie można przeprowadzać operacji z pełnym żołądkiem. Ale nie martw się – Twój organizm będzie otrzymywał płyny przez kroplówkę. Kroplówka to maleńka rurka, która wprowadza leki lub płyny do organizmu przez żyłę, zwykle w ramieniu lub dłoni.

Kiedy nadejdzie czas operacji…

Osoba odpowiedzialna za transport przewiezie Cię na specjalnym łóżku na salę operacyjną, gdzie zostaniesz znieczulony i uśpiony. Gdy pacjent nie śpi, personel szpitala wyjaśni mu wszystko, co będzie się działo. Jeśli masz jakieś pytania, zawsze powinieneś je zadać!Po operacji, kiedy się obudzisz, wrócisz do swojego pokoju lub do specjalnej sali pooperacyjnej – jest to pomieszczenie, w którym pielęgniarki mogą stale sprawdzać, czy wszystko z Tobą w porządku.

ZajęcieWiększość szpitali posiada pokoje zabaw, gdzie znajdziesz zabawki, książki, artykuły plastyczne i gry. Ktoś pomoże Ci znaleźć coś do zrobienia. Jeśli nie możesz iść do pokoju zabaw, ktoś może przynieść zabawki do twojego pokoju.

Większość szpitali ma telewizory lub gry wideo, a wiele ma komputery (z grami!), które można przynieść do łóżka. Ponadto, w wielu szpitalach dla dzieci można spotkać specjalnych gości, takich jak klauni lub bohaterowie bajek.Nadążanie za pracą w szkole

Jeśli martwisz się, że podczas pobytu w szpitalu będziesz mieć zaległości w nauce, istnieją sposoby, aby za nimi nadążyć. Wiele szpitali dziecięcych posiada klasę i nauczyciela dla dzieci, które przebywają w szpitalu przez jakiś czas.

W przypadku krótszych pobytów, jeśli czujesz się na siłach, Twoi rodzice mogą zlecić przesłanie pracy szkolnej do domu lub do szpitala. Jeśli nie czujesz się najlepiej i uważasz, że nie nadążysz z pracami szkolnymi, szkoła to zrozumie i da Ci dodatkowy czas po powrocie.Zdenerwowanie

To normalne, że jesteś trochę zdenerwowany – a nawet przestraszony – kiedy idziesz do szpitala. Ale pamiętaj:

• Twoja rodzina będzie z Tobą.
• Mnóstwo innych dzieci w szpitalu przechodzi przez to samo.

Wiele osób, takich jak lekarze i pielęgniarki, może odpowiedzieć na wszelkie pytania, jakie możesz mieć. Nie bój się pytać! Pamiętaj, że ich zadaniem jest pomóc Ci poczuć się lepiej i z przyjemnością zadbają o to, abyś czuł się bardziej komfortowo.

Po pobycie w szpitalu powinieneś być na dobrej drodze do lepszego samopoczucia.

W zależności od wymaganej opieki, osoba przebywająca w szpitalu może codziennie kontaktować się z wieloma różnymi członkami personelu. Jeśli pracownicy służby zdrowia nie przedstawią się i nie wyjaśnią swojej roli, dana osoba lub członkowie rodziny powinni ich o to poprosić.

W skład zespołu opieki szpitalnej wchodzi wielu różnych lekarzy.Lekarz prowadzący Lekarz prowadzący jest liderem zespołu i ponosi odpowiedzialność za wszystkie podejmowane decyzje, które mają wpływ na opiekę nad daną osobą, w tym diagnozę, leczenie i nadzór nad pozostałymi członkami zespołu.

W zależności od problemu, z którym dana osoba trafiła do szpitala, lekarzem prowadzącym może być hospitalista (lekarz, który jest przeszkolony w zakresie chorób wewnętrznych i pracuje tylko z osobami hospitalizowanymi), chirurg lub inny lekarz specjalista. W mniejszych społecznościach, lekarz pierwszego kontaktu danej osoby może pełnić rolę lekarza prowadzącego.

Rezydenci, stażyści i studenci medycyny (personel domowy)

Niektóre szpitale są uznawane za szpitale dydaktyczne. Oznacza to, że w skład zespołu szpitalnego wchodzą studenci medycyny, którzy są na różnych etapach kształcenia i którzy są nadzorowani przez lekarza prowadzącego.

Rezydent lub stażysta to lekarz z pełnymi uprawnieniami, który jest zaangażowany w dalsze szkolenie po ukończeniu szkoły medycznej.Chociaż ci członkowie zespołu nie są lekarzami prowadzącymi, często są aktywnymi członkami zespołu.Specjaliści

Pielęgniarki licencjonowane

Kiedy ludzie mają skomplikowane lub poważne problemy medyczne, lekarz prowadzący czasami prosi, aby specjaliści ocenili daną osobę i zalecili, jak najlepiej zdiagnozować i leczyć problemy. Na przykład, specjalista może być lekarzem, który jest szeroko przeszkolony w diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń serca (kardiolog), nerek (nefrolog) lub raka (onkolog).

W innych przypadkach specjalistą może być chirurg, który posiada szczególną wiedzę w jednym obszarze, takim jak mózg, kręgosłup i nerwy (neurochirurg) lub mięśnie, kości i stawy (chirurg ortopeda).Zarejestrowane pielęgniarki

Ludzie zazwyczaj mają więcej kontaktu z zarejestrowanymi pielęgniarkami (RN) przypisanymi do ich opieki niż z jakimkolwiek innym członkiem zespołu. Pielęgniarki te podają pacjentom leki oraz monitorują i oceniają ich potrzeby fizyczne i emocjonalne.

Kiedy stan pacjenta nagle się zmienia, RN są często pierwszymi, którzy wykrywają zmiany. Następnie informują o tym lekarza prowadzącego lub personel szpitala. RN mogą być pielęgniarkami odpowiedzialnymi lub nadzorującymi, organizującymi i monitorującymi ogólną opiekę pielęgniarską na oddziale szpitalnym.

Licencjonowane pielęgniarki praktyczne (LPN) są nadzorowane przez RN i zapewniają podstawową opiekę medyczną i pielęgniarską. Na przykład, LPN sprawdzają ciśnienie krwi, zakładają cewniki, pomagają ludziom w kąpieli i ubieraniu się. LPN rozmawiają również z pacjentami na temat ich opieki zdrowotnej, odpowiadają na ich pytania i informują RN i lekarzy o stanie zdrowia.